Dźwięk wysokiej rozdzielczości (zwykle 96 kHz/24 bity lub więcej) powstaje przez cyfrowe próbkowanie oryginalnego analogowego źródła audio. Liczba operacji próbkowania (z krokiem równym jednej sekundzie) jest nazywana częstotliwością próbkowania i wyrażana w hercach (Hz). Digitalizacja odnosi się do procesu audio, w którym próbkowany sygnał jest konwertowany (lub kwantyfikowany) do cyfr binarnych (jedynek i zer), które są wyrażane jako „bity”. Im wyższa liczba bitów, tym bardziej próbka jest zbliżona do oryginalnego źródła. Dla płyt CD określono standard 44,1 kHz/16 bitów, ale nie istnieje jeden standard dźwięku wysokiej rozdzielczości.

Alternatywnym sposobem digitalizacji źródła analogowego jest metoda o nazwie DSD (Direct Stream Digital), która przechwytuje informacje jako sekwencję wartości poszczególnych bitów z bardzo wysoką szybkością próbkowania 2,8 MHz lub 5,6 MHz. Szybkość próbkowania jest w przybliżeniu 64 lub 128 razy większa niż w przypadku płyty CD. Używane są tu nazwy DSD 2,8 MHz lub DSD 5,6 MHz. Niektórzy inżynierowie uważają, że cyfrowa próbka nie może być już bardziej zbliżona do oryginalnego źródła analogowego.

Uwaga

• Wzmacniacz słuchawkowy nie jest zgodny z formatem DSD.