Ο ήχος υψηλής ανάλυσης, που συνήθως πρόκειται για ήχο ποιότητας 96 kHz/24 bit ή υψηλότερης, δημιουργείται μέσω ψηφιακής δειγματοληψίας από μια πρωτότυπη πηγή αναλογικού ήχου. Ο αριθμός επαναλήψεων της δειγματοληψίας (με προσαυξήσεις ενός δευτερολέπτου) ονομάζεται "συχνότητα δειγματοληψίας" και εκφράζεται σε hertz ή "Hz". Η ψηφιοποίηση αφορά το στάδιο επεξεργασίας του ήχου όπου το σήμα της δειγματοληψίας μετατρέπεται (ή κβαντοποιείται) σε δυαδικά ψηφία, αποτελούμενα από 1 και 0, και εκφράζεται σε "bit". Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των bit, τόσο πιο κοντά είναι το δείγμα στην πρωτότυπη πηγή. Τα CD τυποποιούνται στα 44,1 kHz/16 bit, αλλά δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρότυπο για τον ήχο υψηλής ανάλυσης.

Ένας άλλος τρόπος ψηφιοποίησης μιας αναλογικής πηγής είναι η μέθοδος DSD (Direct Stream Digital), βάσει της οποίας οι πληροφορίες ήχου καταγράφονται ως μια αλληλουχία μεμονωμένων τιμών bit με πολύ υψηλό ρυθμό δειγματοληψίας 2,8 MHz ή 5,6 MHz. Πρόκειται για περίπου 64 ή 128 φορές υψηλότερο ρυθμό δειγματοληψίας σε σύγκριση με τα CD ήχου και η μέθοδος είναι γνωστή ως DSD 2,8 MHz ή DSD 5,6 MHz. Για ορισμένους μηχανικούς τα ψηφιακά δείγματα αρχείων που παράγονται μέσω αυτής της μεθόδου είναι ό,τι πιο κοντινό στην πρωτότυπη αναλογική πηγή.