Hoge-Resolutie Audio, die veelal 96 kHz/24 bit of hoger is, wordt gemaakt door een analoge audiobron digitaal te bemonsteren. Het aantal keer dat de bemonstering uitgevoerd wordt (in verhogingen van één seconde) wordt de bemonsteringsfrequentie genoemd. Deze frequentie wordt uitgedrukt in hertz of "Hz". Digitalisering verwijst naar het audioproces waarbij het bemonsterde signaal omgezet ("quantized") wordt naar binaire getallen die bestaan uit de cijfers 1 en 0, en uitgedrukt worden in "bits". Hoe hoger het aantal bits, hoe dichter het resultaat aanleunt bij het origineel. Cd's zijn gestandaardiseerd aan 44,1 kHz/16 bit, maar er is geen standaard van toepassing voor Hoge-Resolutie Audio.

Een alternatieve manier voor het digitaliseren van een analoge bron, is een methode die DSD (Direct Stream Digital) wordt genoemd. Hierbij wordt geluidsinformatie opgevangen als een opeenvolging van eenbitwaardes met een extreem hoge bemonsteringsfrequentie van 2,8 MHz of 5,6 MHz. Dit is ongeveer 64 of 128 keer de bemonsteringsfrequentie van een audio-cd en staat bekend als DSD 2,8 MHz of DSD 5,6 MHz. Sommige ingenieurs zijn van mening dat dit het dichtst is dat een bemonsterd digitaal bestand kan aanleunen tegen de originele analoge bron.